Eindeloos mooie beuk
met je zijdezachte stam
waaraan ik uiteindelijk zag
dat jouw einde kwam
Herfst na herfst genoot ik
van je prachtige kleuren
totdat je de plakkerige luizen
niet kon weren en het liet gebeuren
Nu is het tijd voor jou
je wordt oud en stram
want je sterkste takken
hebben een dodelijke zwam
In je diepe schaduw
mocht ik bij je schuilen
onder jouw beschermende takken
heb ik gelachen en moeten huilen
Je staat erbij daar, jong nog, in 1901
ze trouwde op die foto met een jonge vent
haar opa plantte jou aan in 1825
je hebt hem en haar vast goed gekend
Haar kleinzoon (72) kwam hier als pelgrim aan
vertelde me in 2015 zijn verhaal
kwam nogmaals met broer, zus en met zijn ma
maar natuurlijk kende jij ook hen, allemaal
Ik ga je node missen
zovelen kon je gelukkig maken
mijn eindeloos mooie beuk
jouw afscheid weet me diep te raken
Dat ik de laatste ben doet pijn
niet zomaar een boom maar een huis
jij zag de wereld twee eeuwen lang
veel generaties vogels gaf je een thuis
Ik kocht de tuin toen ik je zag
je hoorde toen al bij mij
al deze jaren heb ik van je gehouden
nog maar even, dan ben je vrij
